(Why do) All good things come to an end

Hallo lieve mensen,

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik in Sydney, precies daar waar mijn reis een jaar geleden begon. Nog even en dan vlieg ik weer naar Nederland. Wat ik maar raar vind, en me een beetje een dubbel gevoel geeft. Ik kijk naar het prachtige uitzicht en terwijl ik dit schrijf denk ik aan mijn geweldige tijd hier. Aan alle mooie momenten, en alles wat ik hier heb mogen meemaken:

Voor het eerst alleen gevlogen, mijn eerste ervaring met Azië; Singapore, verdwalen in het oh-zo-grote Sydney, werken in de housekeeping bij Tokyo Village, de strandwachten van Bondi Rescue zien, prachtige uitzichten in de Blue Mountains, Mardi Gras vieren, werken in de Printing Company, St. Patricksday vieren, dwalen door graffitisteegjes in Melbourne, werken als 'doorknocker' voor een energie bedrijf (nooit meer!), tegels leggen in het Exhibition Centre, zingen in een karaoke-bar, werken als 'houthakkers-meisje' & wonen op het platteland bij een echte Aussie family, autorijden aan de verkeerde kant van de weg, wandelen door het Daintree Rainforest (oudste regenwoud ter wereld) & Cape Tribulation zien ('where the rainforest meets the reef'), croc's spotten, snorkelen in het Great Barrier Reef, met de greyhoundbus de oostkust afreizen, koala's in het wild zien (en een baby-krokodil vasthouden) op Magnetic Island, walvissen van dichtbij zien, op een van de witste stranden ter wereld geweest (Whitehaven beach, Whitsunday Islands), crossen met een 4WD over Fraser Island (grootste zandeiland ter wereld), kangoeroes voeren & koala's knuffelen, chillen op bijna verlaten stranden, mijn favoriete hippiedorpje ontdekt; Byron Bay, bosbessen plukken op een farm & wonen in een teepee, sandboarden in de zandduinen, eindeloos job-hunten, wonen in een appartement vol gekke Italianen, dansen met latino's, werken in wijnshop Bottega del Vino, de Braziliaanse dans 'Forró' leren, zó veel toffe, gekke en lieve mensen ontmoet vanuit de hele wereld, de vele bbq's, de no-worries mentaliteit & gastvrijheid van de Aussies, genieten van de mooiste zonsondergangen en zonsopkomsten, téveel goon gedronken, surfers gecheckt, wildlife gespot (kangoeroes, wallabies, koala's, emoes, leguanen/hagedissen, (dodelijke) slangen en spinnen, dolfijnen, walvissen, pinguïns, dingo's, krokodillen, cassowary's, bush turkey's, vleermuizen, cockatoos & kookaburra's), in 20 verschillende hostels en in 1 appartement gewoond, 4 keer gevolgen (en ik moet nog 2 keer), 366 dagen weg van huis geweest...

Herinneringen om nooit meer te vergeten!

En natuurlijk het leven als een backpacker: douchen met slippers aan, slapen met oordopjes in, de plastic dollar briefjes, de Aussie slang, kraanwater wat naar chloor smaakt, eerst naar rechts kijken voordat je oversteekt, afdrogen met een 'sneldrooghanddoek', je boodschappen in een supermarkt-tas met naam, kamernummer en datum van vertrek erop in de overvolle hostelkoelkast (en hopen dat het er de volgende dag nog is), het slapen in doorgezakte oude hostelbedden, het geen privacy hebben (wakker worden van verschillende wekkers die afgaan, sexende mensen in je kamer of erger: kotsende mensen in je kamer), de praatjes met kamer/hostel genootjes, de vele beer- (of goon-)pong en kaartspelletjes, nieuwe woorden in andere talen leren, discussies voeren en filosoferen over het leven met mensen die een andere cultuur hebben dan jij, het free-food gedeelte in de hostelkeuken, wasjes doen in een oude wasmachine waar de was niet echt schoner van wordt, het onderste (verkreukte) hemdje uit m'n backpack willen hebben, dat je eten uit de koelkast gejat wordt, de bedbugs, net zolang op dezelfde schoenen/slippers lopen totdat ze van ellende uit mekaar vallen, m'n haren föhnen onder de handen-droger op de wc, met z'n alle koken in de hostelkeuken, alleen op reis zijn en me nooit écht eenzaam voelen, opstaan om naar het strand te lopen om te kijken naar de surfers in de zee, geen make-up op hebben en daar niks om geven, het constant op blote voeten lopen, m'n liefde voor timtams, sushi & yoga ontdekken, nieuwe ontmoetingen en daarna weer afscheid nemen, de ranzige goon & de instant noodles...
Ik ga het allemaal missen.

En dan dat prachtige land.
Australië is het land van de extremen: van de drukte in de grote steden tot de rust in de mooie natuurparken. Van het natte regenwoud in het noorden tot de stoffige outback in het centrum. Van prachtige wijngaarden in het zuiden tot het mooiste koraalrif in het oosten. Aan de ene kant de east coast; volop surfen en uitgaan, populair bij backpackers en aan de andere kant de west coast; een stuk rustiger, net zo mooi, maar nog bijna niet ontdekt door toeristen.

Ik heb veel gezien van dit immense land, ik vond het allemaal even indrukwekkend. Maar er is nog een heel stuk wat ik nog niet gehad heb: de west coast, die misschien wel nóg mooier is, maar die moet nog even wachten tot wanneer ik terug kom. Want terug komen, dat doe ik zeker. Het liefst zou ik hier nooit meer weggaan. Ik ben verliefd geworden op dit land. Op de natuur, op de sfeer, op het weer, op de mensen, op hun passie voor het leven..
Australië, wat ga ik je missen.

Ik wil bij deze ook iedereen bedanken voor het volgen van m'n blog (die nu meer dan 5100 x bekeken is!). Ik vond het leuk om mijn ervaringen te verwoorden en te delen. Ik hoop dat jullie een beetje hebben kunnen meegenieten.

Nog even en dan kom ik naar huis! Op 27 januari om 20.30 zal ik aankomen op Schiphol en iedereen weer in m'n armen sluiten.

Eindelijk kan ik zeggen: tot snel iedereen!


Heel veel liefs van een hele gelukkige Michelle


'Why do you go away? So that you can come back.
So that you can see the place you came from with new eyes and extra colors.
And the people there see you differently too.
Coming back to where you started is not the same as never leaving.'