Byron Bay & farmwork

Hi! :)

Na Brisbane vertrok ik naar Byron Bay. Hippy heaven on earth...

Byron Bay is een dorp in de staat New-South-Wales, op het meest oostelijke punt van Australië, Cape Byron. Het dorp beschikt over verschillende stranden die heel populair zijn om te surfen, zowel bij Australiërs als internationale backpackers. Het is beroemd vanwege de relaxte alternatieve levensstijl en heeft daarnaast ook een hoog percentage baby boomers (27%) vergeleken met andere gebieden in Australië.
Dit is denk ik het leukste plaatsje waar ik tot nu toe ben geweest! Overal zie je leuke mensen rondlopen, vaak met dreadlocks en 9 van de 10 keer op blote voeten. Er zijn ontzettend veel organic shops, er worden yoga lessen gegeven op het strand en het ruikt hier naar wierook.
Kort gezegd: een knus, laid-back hippiedorpje met prachtige natuur, wat ontdekt is door surfers die nooit meer weggingen.
Mensen die mij goed kennen weten dan al dat ik hier wel een tijdje ga blijven...

In totaal ben ik hier 2,5 week geweest. Wat ik in die tijd zoal gedaan heb?
Nou...
Het hostel waar ik zat, de Arts Factory, is het vetste hostel waar ik tot nu toe ben geweest! Je kunt er slapen in normale dorms, maar ook in teepee's, een 'wagon', 'lakehouse retreats', een huisje met je eigen badkamer, 'the loveshack' of in een tent op de enorme camping area wat ze 'the Jungle' noemen. Er zijn mensen die daar al jaren wonen en echt n kingsize bed en sofa's in hun tent hebben!
Ik sliep eerst in een dorm met 5 jongens. En dat was... Apart. Het was zeg maar Geordie Shore, maar dan in mijn kamer...! En snurken! Ik dacht dat ik gek werd... Toen ben ik verhuist naar een lakehouse retreat voor 4 personen, wat meer luxe, met je eigen balkonnetje aan het meer :) En als laatste heb ik in de 'pentagon' gezeten; een 8 persoons teepee, females only.
Er leeft ook best veel wildlife; overal lopen kleine en grote hagedissen en bushturkey's rond! (zit je te ontbijten, voel je ineens een hagedis over je voeten heen rennen..! Vervolgens springt er een bushturkey op de tafel voor je, om de laatste restjes op te pikken...)

Ze hebben een café wat open is tot middernacht en daar krijg je vanalles; koffie (super lekkere chai latte), healthy sapjes & smoothies, milkshakes, tostis, cakejes, brownies (ze hebben ook de 'stoner suprise': een warme brownie met ijs en chocolade saus :p) , en elke avond 6$ dinners: spaghetti carbonara, chili con carne, lasagne, lenthil dahl, en nog andere.
Tegenover het hostel is de Buddha Bar, waar je ook elke avond een special hebt voor $9.95, en die porties zijn echt groot :) Je hoeft dus nog niet eens zelf te koken!

Er is een zwembad, een volleybal court, waar ik fanatiek gebruik van heb gemaakt en elke dag is er wel wat te beleven; african drumming lessons, didgeridoo lessons, make your own didgeridoo, yoga lessons (yay!), armbandjes maken van planten, noem maar op.

Dan heb je nog 'Cockatoo Paul'; een gekke Australiër met een cockatoo die altijd op z'n schouder zit, 'Mr. Pickles' :) Hij heeft een lange vlecht in z'n haar, met wat veren van z'n cockatoo erin, en is gespecialiseerd in overleven in de bush. Ik ben 2 keer met hem op 'bush tucker walk' geweest, waarbij je survival technieken en vanalles over verschillende planten en bomen leert. We hebben rode bloemen, bush berries en stukjes van planten gegeten :p Daarna heeft hij nog op een ouderwetse manier vuur gemaakt.

Op dinsdagavond heb je de beroemde Talent Show; waar iedereen die wilt mag optreden. In de 3 keren dat ik de show gezien heb, heb ik vooral super goeie singer-songwriters gezien, maar ook een dichter, comedian, rappers, n hoela-hoepster en uiteraard liet Cockatoo Paul z'n didgeridoo kunsten horen.

Verder ben ik nog 2 keer naar de lighthouse gegaan, waarbij je een mooie, maar erg pittige wandeling maakt door national park gebied. Dit is het meest oostelijke punt van Australië! Hier heb ik met wat mensen naar de zonsondergang gekeken :)

Ik ging vooral om met een Iers meisje, Catherine.
Een typische dag voor ons zag er bijv. zo uit: uitslapen, een brekkie scoren, chillen op het strand, als t te warm werd terug naar het hostel, eten in de Buddha Bar, naar de bottle shop drank halen en voor de rest van de avond een beetje chillen, drinken, roken.. En luisteren/met z'n alle meezingen met mensen die gitaar speelden.

Of:
Een beetje uitslapen, brekkie, om 11 uur yoga les, voor de rest aan het zwembad liggen, een beetje volleyballen of in town wat windowshoppen, eten in de Buddha Bar en op woensdag avond had je daar open mic night, waar we meer singer-songwriters konden bewonderen. Of maandag avond was er ergens reagge night, wat ook super tof was ^^

Jup, the Arts Factory was zeker geen verkeerde plek voor mij..

Maar aan al het moois komt een eind...

In het hostel hing er namelijk een poster: 'Want your 2nd year visa? Stay at 'Spot X' and in the meantime do your farmwork'

Spot X is een surfkamp op een 'geheime' locatie, het schijnt er prachtig te zijn. De omliggende farms hebben mensen nodig en via 'Spot X' kun je goedkope accommodatie krijgen.
Dus 15 oktober vertrok ik.
Het ziet er best leuk uit, en hier sliep ik in een teepee met 2 Engelse meisjes en een Duits meisje.

De eerste dag werden we om half 9 opgehaald en naar de blueberriefarm gebracht.
Rijen en rijen met blueberrie-bosjes, en nergens schaduw. Dat wordt plukken in de volle zon :(
Je knoopt een emmer met een touw eraan om je middel, en daarin schuif je nog een emmer, waar de blueberries in gaan. 'Only pick the blue ones, no red ones and don't drop any green ones on the ground'. Natuurlijk moet je het steeltje er netjes vanaf halen en goed fruit wat je laat vallen moet je oprapen. Eerst dacht ik ohh t valt wel mee.. Maar het werd heter en heter en op t midden van de dag was het bijna ondraaglijk... We krijgen 5$ per bucket en heb er in die hele dag maar 9,5 gedaan. En had m'n nek heel erg verbrand..

De volgende dag waren er nieuwe plukkers bij gekomen: Amerikanen, Canadezen en Duitsers. Dit keer kwam er een dikke Indiër (we noemen hem Mr. Blueberrie) alle bosjes controleren en als het niet goed was, moest je weer helemaal bij het allereerste bosje beginnen, om echt álle blueberries eraf te krijgen... En natuurlijk moesten wij terug... Dat was echt kut :(
Deze dag had ik 8,5 bucket geplukt, dus t ging niet echt sneller.. Ook heb ik mijn hals en mijn armen verbrand :(
Wat een kutwerk.. Ik heb echt respect voor alle mensen die fruit of koffiebonen plukken...!
Dag 3 heb ik er 11,5 geplukt, en m'n nek weer verbrand. Ben het verbranden echt zó zat.. En ja heb me wel ingesmeerd, in de pauze ook, maar de zon is gewoon niet normaal sterk hier...

Zaterdag hadden we vrij! En 's avonds om 12 uur was ik jarig :) We hebben de hele avond drankspelletjes gespeeld en ontzettend veel goon gedronken, wat resulteerde in een lekkere slimme actie van mij: we waren op het strand en het was super donker, zagen geen hand voor ogen. Dat, en dat ik behoorlijk dronken was, zorgde voor een flinke botsing met een van de Canadezen. De volgende dag werd ik wakker met verschrikkelijke hoofdpijn, en toen ik in de spiegel keek schrok ik me kapot... Ik had verschillende verwondingen op m'n gezicht en m'n halve oog was blauw.. (Sommigen heb ik n foto gestuurd :p) Oeps... Iets te hard gefeest dus... Achja, deze verjaardag vergeet ik in ieder geval nooit meer :p

Maandag heb ik 11 emmers geplukt en dinsdag 10. Die dag zei Mr. Blueberrie dat de baas langs was geweest, en dat er bij ons veel te veel blueberries op de grond lagen. Als t weer zo zal zijn, dan is er voor ons geen werk hier..
Woensdag zouden we om 8 uur opgehaald worden, maar om kwart over 8, half 9, kwart voor 9 was hij er nog steeds niet... Iedereen was bang dat we ontslagen waren. Dat is ook een kunst: ontslagen worden op een blueberrie farm.. :p (Om eerlijk te zijn, zou ik het nog niet eens erg vinden..!) Maar om iets over 9 kwam hij dan toch opdagen.. Had woensdag 10 buckets geplukt,
do 11, en we waren eerder gestopt omdat het te heet was. Vrijdag was het weer belachelijk heet, ik viel bijna flauw, en toen ben ik anderhalf uur eerder gestopt, met 8 buckets.

Ik was het echt helemaal zat; ik voel me net een slaaf, ben elke dag aan het verbranden, en ben geloof ik ook nog ziek aant worden, omdat we in die kut teepee slapen.. Ook valt er verder niks te beleven in het kamp als je niet surft.. (En surflessen zijn op dit moment onbetaalbaar voor mij). Heel depressing... Dus ik besloot te vertrekken.
Dan maar geen 2nd working holiday visum. Als ik terug kom naar Australië, moet t maar op een toeristenvisum (van maximaal 6 maanden).

Ik ging weer verder reizen. Waarnaartoe, ik weet t niet... We zien het vanzelf wel. Maar ben in ieder geval weer happy.

Kisses,

Michelle